Consult Reis door het Lichaam van het Dier

Kanarie Pietje is al een jaar snotterig. Ook na behandeling bij reguliere vogelarts. Na reis door het lichaam gestopt met de reguliere medicijnen en zijn lichaam lijkt het nu zo onderhand meer zelf op te pakken. Hij is er nog niet helemaal, maar al wel beter dan een maand geleden. Gebruik nu ook de lichaamseigen mineralen, kijken of dat hem verder gaat helpen. Al met al ben ik, en vooral Pietje, prettig geholpen door de Zomerhof.

Samen met carolien een gesprek gehad met mijn hond
Het was een mooi gesprek maar er is zoveel naar buiten gekomen waar zij mij niet verder meeheeft kunnen helpen waardoor ik zelf aardig van slag was

Wij hadden een consult aangevraagd voor onze Bello, hij was erg ziek en we wilden weten hoe hij erin stond. Of hij nog door wilde of dat hij wilde dat we hem rust zouden gaan geven.
Wat was het een mooi gesprek met Caroline. Heel snel werd duidelijk dat hij echt helemaal klaar was om te gaan. En vroeg ook of we dat snel wilde gaan afspreken. Hij was er klaar voor. Hij maakte zich vooral zorgen om ons. Het was eigenlijk zo dat hij vroeg als jullie er klaar voor zijn dan wil ik graag gaan. Dan breekt je hart natuurlijk, maar we luisteren naar ons mannetje. Wat zo mooi was om te horen dat in het licht 2 maatjes ( onze 2 overleden honden) en zijn moeder op hem stonden te wachten. Dit alles heeft ons heel veel rust en vertrouwen gegeven om hem te kunnen laten gaan.
Er is zoveel meer in het gesprek naar boven gekomen ook zijn de andere 2 honden Musa en Faye nog aan het woord geweest. Het heeft ons zoveel duidelijkheid gegeven.
De manier van communiceren van Caroline vonden wij heel fijn en wam. Het was een heel mooi gesprek met heel veel bijzondere dingen die naar boven kwamen. Zelfs een linkje tussen onze hond nu en 1 van haar overleden honden.
Wij zijn haar heel dankbaar dat ze ons Bello zijn stem heeft gegeven. En we hebben hem diezelfde middag nog laten gaan. Hij ging heel rustig heen en met een compleet ontspannen koppie. Zoals wij hem kende toen hij uit Spanje bij ons kwam! We missen hem enorm. Maar dit gesprek met Caroline heeft ons gesterkt in zijn en onze keuze. En voelde het als voor hem de rust die hij zo graag wilde.
Dank je wel voor dit prachtige gesprek. En de stem die jij Bello hebt gegeven Caroline.

Ik heb er zeer veel aan gehad en het verslag meerdere keren aandachtig doorgenomen. Ik ben maanden verder en lees het steeds opnieuw. Ik vond het zeer fijn om te luisteren naar wat hij zei en daar beter op inspringen

Enige tijd na het overlijden van mijn kat heeft Caroline opnieuw kontakt met hem kunnen opnemen.
Omdat alles zo snel, veel te snel was gegaan, hadden we niet goed afscheid kunnen nemen.
Dit gesprek was heel emotioneel voor beiden en ik kon daardoor beter loslaten en accepteren wat er gebeurd was.
Antwoord te krijgen op mijn vragen was zo belangrijk en het is zo ongelooflijk mooi dat Caroline daarbij kon helpen.
Door haar hulp leer ik (oefen ik) nu ook zelf in contact met hem te komen....
Mijn dankbaarheid is groot!

Marjon heeft met onze kat gesproken.
Bij deze de feedback.
Fijn dat ze tevreden en gelukkig is.
Er is geen andere kat in huis. Wellicht uit haar nest?
De gezinssamenstelling klopt. Ook de beschrijvingen daarvan.
Pleun komt niet buiten. Alleen achter het huis. Maar dat doet ze zelden.
De wasmachine staat niet op de badkamer, maar wel een ontvochtigingsapparaat….deze zou inderdaad wat meer geluid maken.
Grappig van de gezichtsuitdrukkingen. We herkennen ze hoor!
Haar maag is inderdaad heel gevoelig. Daar gaan we wat mee doen.
En is ze inderdaad gek op kaas. …
Ze knort graag en luid. 😊
Voor de nieren krijgt ze al een hele tijd puur urogen. Daar reageert ze goed op.
Een mooi verslag van een verder lekker tevreden poes!
We zullen de adviezen uitvoeren. Nogmaals bedankt!

Caroline heeft een intense verbinding met mijn kat gelegd, waardoor ik meteen kon handelen en de juiste beslissing nemen. Zonder foto of voorafgaande info was dat indrukwekkend en overtuigend. Helaas ging het zo slecht met mijn kat dat we kort hebben gecommuniceerd. Ik stel het zeer op prijs dat Caroline na zijn overlijden nog contact met hem wil opnemen. Dus bericht is nog niet geheel afgesloten.

Ik was vóór het gesprek een beetje terughoudend, merkte ik. Maar dat verdween al snel.
Ik had mij voorgenomen niets te laten vallen waar Caroline onbewust op voort kon borduren. Daar opende Caroline het gesprek zelf ook mee wat mij geruststelde en een gevoel van vertrouwen gaf. Ik moest niets vertellen, maar laten komen wat er zou komen.

In het gesprek werd veel duidelijk. Caroline vroeg welke hond er zo trilde. Dat was niet Oliver over wie ik vragen had, maar een andere, oude hond die pas in mijn roedel is gekomen en die een hartprobleem en nierfalen heeft. Dat was terzijde.

Toen ging het over Oliver. Er kwamen dingen naar voren die "bewezen" dat het echt boodschappen van hem waren. Mij werd meer duidelijk wat er met hem aan de hand was.

Wat ook heel bijzonder was, dat Oliver begon over een oudere teef in mijn roedel, zijn vriendin. Dat kon er maar 1 zijn, mijn Umi. Umi zou heimwee hebben naar haar puppies die in Spanje van haar weg waren genomen. Zij zou in de nacht veel dromen. Dat laatste klopte zeker, nu weet ik waar het vandaan kwam. Umi was de laatste tijd ook wat meer teruggetrokken, kwam wat "down" over.

Kortom, ik ben positief over Caroline en hoe zij het gesprek leidde.

Lieve Mieke,
Wat een verschil met een paar weken geleden. Ze is weer een lieve kat en vriendjes met Ruby!
En ze is ook van haar chronische diarree af!
Knuffels!

Sinds Mieke heeft gesproken met mijn kat Pipper is er een hemel opengegaan voor ons.
Pipper was volgens mij niet gelukkig en ik dacht dat ze liever naar de dierenhemel wilde. Niets was minder waar.
Dankzij Mieke kwam ik erachter dat Pipper pijn had van de harde brokken die ik haar te eten gaf. Zij dacht dat ze niet belangrijk was voor mij en haar bijnaam vond ze niet leuk. Hierdoor leek ze een chagrijnige oude kat. Daarnaast dacht ze dat ik meer van de andere beesten en mijn dochter zou houden dan van haar.
Mieke heeft bachbloesem voorgeschreven en samen met de kennis die ik nu heb is Pipper veranderd in een lieve knuffelende kat. Zodra mijn dochter op bed ligt, kruipt ze in mijn nek en hard knorrend gaat ze zachtjes melken in mijn haar. Haar voeding heb ik veranderd in vis en vers vlees op aanraden van Mieke. Binnen twee dagen was haar vacht van dof naar glanzend veranderd.
Het mooiste is dat ze vriendjes met mijn dochter aan het worden is. Niet langer bang zijn voor een 20 maanden oude baby maar Ruby mag haar nu voorzichtig aaien en nog meer bijzonder; Pipper en ik halen samen mijn dochter op van het kinderdagverblijf. Pipper springt in mijn nek en blijft hier zitten terwijl ik fiets, zo bijzonder!
De dankbaarheid van mij en Pipper is niet in woorden te vertalen dus enkel deze woorden ter afsluiting dan maar.
Duizend maal dank lieve Mieke, je bent een prachtig en bijzonder mens die dieren en baasjes dichter bij elkaar brengt.
Heel veel liefs van Pipper en Ingrid uit Middelburg

Heel erg blij mee. Ik volg de aanwijzingen op en Gijs mijn oude kater kijkt een stuk beter aan zijn ogen. Het is niet goedkoop maar het is het zeker waard.

Diny: Dank voor je reading en verslag.
Allereerst opluchting dat het niks ernstigs is.
Sjoerd is sinds zondag erg relaxed, meer zijn ouwe zelf. Dikke knuffelkont die veel aandacht vraagt. Ook zijn vacht lijkt soepeler. Ik denk dat de energiebehandeling en de chakrahealing hem goed hebben gedaan.
Dank voor hetgeen wat je gedaan hebt!
Hartelijke groet,
Diny.
Ook namens Sjoerd

Wat is deze communicatie toch een fantastische methode. Goud waard! Bedankt Marjon en veel succes met je prachtige werk!

Dankjewel voor het bijzondere gesprek met mijn kat. De dierenarts heeft veel van je bevindingen inmiddels bevestigd eb we kunnen nu verder!

We zijn enorm blij met haar gesprek. Ik had niks verteld wat rooie man (Rave) mankeerde.
- op donderdag merkte ik dat rooie man niet zichzelf was, van jonge speelse kat van 2 naar een kat die heel veel sliep. Ik dacht vrijdag nog maar even zien. Maar geen verandering dus begon te kriebelen. Ook merkten we dat hij magerder leek. Dierenarts gebeld en medicatie gekregen, bloedonderzoek aangevraagd en indien nodig zou een echo worden gemaakt. Deze bleek nodig en kwam een tumor uit in zijn blinde darm ... maandag zou er een biopt afgenomen worden en als het kon, de tumor verwijderd. Daarom had ik zo'n haast met een consult. Wilde erachter komen hoe Rave het zelf ervaarde en wat de dierentolk zou zeggen. Hele weekend geprobeerd de meest verdrietige optie weg te denken. Maandag Rave weggebracht, met het bange gevoel of we hem nog wel terug zouden zien.
Dinsdag hebben we hem opgehaald, de operatie was geslaagd, geen tumor was er weggehaald, maar een plakkerige substantie. Hij was er goed uitgekomen maar wilde niet goed eten. Daarom hebben we hem opgehaald, hij begon al snel te eten, en nu is hij weer helemaal zichzelf.

Marjon had het er ook over dat het wees op zijn organen. Maar dat zowel zij als Rave er positief instonden. Er klopte veel van haar verhaal.

Een half jaar geleden besloten wij om een hond (Max) uit het asiel te adopteren naast de hond die wij al twee jaar hadden. Het was een erg lieve, zachte en behoorlijke zieke hond. In de 9 weken die volgden knapte hij zienderogen op en bleek het vooral een hele lieve, gehoorzame knuffel te zijn. We waren allemaal dol op hem. Toch kwam het moment dat we, door omstandigheden waar we niets aan konden doen, afstand van hem moesten doen. Het was vreselijk, hij moest terug naar het asiel. Na een paar weken werd een nieuw adres voor hem gevonden bij erg lieve mensen die alles voor hem wilden doen. Toch bleef ik het gevoel houden dat hij niet helemaal gelukkig was, een vaag en nogal onbestemd gevoel. Ik wist dat Mieke wel eens met dieren praatte, tot dan toe moest ik daar nogal om lachen. Ik had vooral het gevoel dat het te mooi zou zijn als het echt zou kunnen. Dan zou je tenslotte met alle asieldieren kunnen praten en meteen een heleboel problemen op kunnen lossen. Toch wilde ik heel graag weten hoe Max zich voelde op zijn nieuwe plek. Op een dag heb ik Mieke gevraagd of ze met Max wilde praten, en natuurlijk deed ze dat graag. Ik was erg verbaasd toen ze met haar verhaal begon, ze beschreef dat Max zich erg agressief gedroeg toen zij toenadering zocht. (Dat was niets voor Max, die zachte knuffel die iedereen aardig vond). Ook vertelde ze dat Max erg misselijk was omdat hij het verkeerde voer kreeg (Max had ook bij ons al erg veel problemen met zijn darmen, daarom moest je erg voorzichtig zijn met wat je hem voerde). Ook had Max erg veel last van hoofdpijn (het gezin waar hij terecht was gekomen had als ik er kwam, de radio erg hard staan, de hardrock knalde door de kamer, ook ik zou daar barstende hoofdpijn van krijgen). Mieke wist, toen ze de foto van Max kreeg niet welke relatie ik met de hond had, zij kende mij niet uit de tijd dat Max bij ons was en had dus nooit iets gehoord over deze hond. Toch zei ze dat Max graag weer naar ons wilde, daaruit trok ze de conclusie dat Max in ieder geval een tijdje bij ons gewoond moest hebben. Ondanks mijn scepsis moest ik toegeven dat ze toch erg veel wist te vertellen over de hond en dat ze ook echt in de goede richting zat. Ik was nogal verbaasd, toch blijf ik persoonlijk nog steeds een beetje nuchter en durf ik haast niet te geloven dat het zo gemakkelijk is via een foto contact te maken met een hond.

Als onze langharige Hollandse herder drachtig is, vertelt ze jou dat ze drie jongens en vier meisjes bij zich draagt.
Twee maanden later werpt ze inderdaad drie reutjes en vier teefjes. Dit moet je zelf meemaken om het te kunnen geloven. Belangrijk detail hierbij is, dat op het moment dat je met haar sprak, de pups nog maar cellen waren van twee dagen oud!!

Op mijn verzoek heeft Mieke contact gezocht met onze hond Flap en onze kat Lies. Ze deed dit door middel van een foto, dus zonder de dieren te zien of te kennen. Uit wat zij mij vertelde over dit contact bleek dat het duidelijk over onze dieren ging. Ze wist bijvoorbeeld te zeggen dat Flap soms last had van zijn rechterachterpoot (een oude blessure) en ook te vertellen waarom onze kat zo erg op zichzelf leeft. Dit alles zonder ook maar één toelichting van mijn kant over de dieren. Ik vond het een boeiende en nuttige ervaring, en zal haar zeker nog eens vragen als er met één van de dieren een probleem opduikt.

Het is al weer een tijdje geleden maar je vroeg me of ik je nog wat wilde laten weten hoe het nu ging. Inmiddels is mijn paard Pjotr, nadat hij dat aan jou had aangegeven, een keer of zes behandeld door de therapeut, en het is echt niet normaal hoe hij veranderd is, hij is veel meer ontspannen met het rijden en het gaat steeds beter, heb onlangs ook weer een keer meegedaan met een wedstrijd en we werden zevende met 160 punten dus dat was erg leuk en heb ook heel fijn kunnen rijden met hem!! Ik ben er zelf ook veel rustiger onder en heb me ertoe kunnen zetten om me niet zo op te fokken als het een keer niet goed gaat en dat lukt me tot nu toe goed!! Kortom het gaat op het moment hartstikke goed!!

Hoe kan je zo’n unieke ervaring op papier krijgen?
Mijn Chow Rozet van vier jaar oud was al maanden niet in orde. De klachten waren als volgt: erg sloom, moe, passief, slechte ontlasting, sjokken. Na tig bezoekjes aan de dierenarts kwamen we tot de conclusie, dat er waarschijnlijk iets mis ging met haar voeding. We hebben toen enkele maanden van allerlei soorten voer uitgeprobeerd (verschillende soorten brokken, rijst met lamsvlees, rijst met geit). Elke keer leek het voer aan te slaan, maar na enkele dagen kwam de teleurstelling weer de hoek om kijken. We voelden ons steeds meer machteloos worden. We zagen Rozet achteruit gaan. Mensen dachten ondertussen dat we een heel oude hond hadden, zo slecht liep ze. Rozet straalde van alles uit, maar weinigs positiefs.
Op een gegeven moment zag ik het programma De Dierentolk op de tv. Zoals velen hield ook ik mijn reserve, maar was tegelijkertijd erg geprikkeld door dit programma. Heel voorzichtig bedacht ik me ‘misschien is dit waar we naar op zoek zijn’. Na veel gespit op het Internet kwam ik uiteindelijk bij de site van Mieke Zomer terecht. Haar manier van schrijven, haar uitleg en haar benadering spraken me enorm aan. Ook de zin ‘ik sta tot mijn knieën in de klei’. Heerlijk, dat was wat ik wilde horen!
Na een aantal keer heen en weer gemaild te hebben, werd ik steeds enthousiaster en hoopvoller. Mieke heeft hierna vier gesprekken met onze hond gevoerd. Geweldig! Het zijn zulke treffende, herkenbare, confronterende en ook wel emotionele gesprekken geweest.
Ik heb er weinig behoefte aan om mensen ervan te overtuigen hoe kloppend het allemaal is. Maar om enkele voorbeelden te geven…. (dat leest toch prettig :-)
Mieke wist via Rozet aan te geven welke lichamelijk klachten Rozet had, dat ze een teveel of te weinig aan eiwitten binnenkreeg, dat de puppycursus geen succes was, dat ze een gekleurd koord als riem heeft, dat ze een hekel heeft aan skates, skateboarden en radiografisch bestuurbare autootjes, dat ze niet dol is op kinderen, dat ze haar andere baasje mist en ga zo nog maar even door!
Voor mezelf en voor Rozet heb ik zoveel mooie dingen uit de gesprekken gehaald. Ongelooflijk!
Geweldig dat Rozet ook zo’n gevoel voor humor heeft.
Mieke, ik wil je (namens ons) intens bedanken voor deze fijne gesprekken met Rozet, voor je tijd en energie, voor je ontzettend fijne benadering.
Dankjewel. We weten je te vinden :-)

In de media had ik wel eens van een dierentolk gehoord. Toen kwam bij onze Duitse Herder Tobias een moment waarop wij ons afvroegen of het misschien niet beter zou zijn om hem te laten inslapen (hij was oud, slechte heupen, misschien wel veel pijn? ). Toch voelde dit voor mij niet goed. Ik wilde van hem weten wat hij wilde, wat zijn wens was. Ik ben op internet gaan zoeken naar een dierentolk en terecht gekomen op de site van Mieke. Ik heb haar diezelfde avond foto's gestuurd. Achteraf is het goed geweest om toen contact op te nemen, want een week later was Tobias ineens heel erg achteruit gegaan. Hij kon nauwelijks nog lopen, maar we wilden niet eerder handelen, voordat dat we wisten wat hij wilde. Ik ben daar achteraf gezien heel blij om, want van Mieke hoorden we dat Tobias geen pijn had en dat hij graag zelf wilde sterven. Verder vertelde ze o.a. nog zijn laatste wens en waar hij begraven wilde worden. Diezelfde avond hebben we zijn "laatste wens" in vervulling gebracht. Die nacht is hij overleden. Ik ben heel blij dat Mieke met Tobias heeft gepraat. Het betekent voor ons heel veel dat wij hem een mooi einde hebben kunnen geven door wat hij haar verteld heeft. Ook waren we "gerustgesteld"; het was moeilijk hem langzaam te zien wegglijden, maar het gaf houvast te weten dat hij dit zelf graag zo wilde. Natuurlijk missen we Tobias, maar we hebben een heel goed gevoel over hoe het gelopen is. Het is goed zo!

Mijn paard Ponga vertelde jou dat haar voor mij onbegrijpelijke gedrag een lichamelijke oorzaak had. Nadat ik je had gesproken, ben ik naar haar toegegaan en heb haar eens flink gepoetst. Ik ben vervolgens met mijn handen over haar hele lichaam gegaan en kon - ook al ben ik een leek op dit gebied - duidelijk een verdikking voelen boven op haar rug in het midden aan een van de wervels, zoals zij had aangegeven. Ook toen ik met mijn hand over haar linker achterbil streek, zoals ze ook had aangegeven, reageerde ze daar heel sterk op door een soort van kreungeluid te geven en achterom te kijken. Dus ook mij lijkt het zinvol om een osteopaat in te schakelen die dit kan bekijken. Wat ze verder opmerkte: "Ik kan er niet meer bij, ik mag het niet meer doen", dat moet het luchtzuigen zijn geweest. Iets dat wij haar sinds kort belemmeren te doen. Ik ben heel blij dat ik deze stap naar jou genomen heb. We gaan nu proberen om eerst de lichamelijke problemen op te lossen en ik hoop dat we daarna de draad weer op kunnen pakken wat het rijden betreft.
Groeten,

Met mijn lieve katje Tommy heb ik altijd een bijzondere band gehad. Ze is een wat schuw katje met een karaktertje van glas. Een half jaar geleden ging ze steeds slechter eten. Tot ze vrijwel niets meer at en ontzettend afviel. Dierenarts heeft haar uitgebreid onderzocht, echo’s gemaakt van haar hele lijfje… Niets te vinden. Je begrijpt dat ik me erg zorgen maakte. Behalve haar eetgedrag was ze ook afstandelijk geworden. Ik wilde zo graag begrijpen wat er met mijn katje was. Haar lijfje, steeds magerder, het was zo erg.
Een paar maanden geleden vroeg ik Mieke om hulp: Tommy vertelde Mieke over een waslijst aan klachten, zoals dat ze haar eten niet goed meer kon ruiken en proeven en dat haar keel zeer deed en nog veel meer. Ze was te veel in beslag genomen door haar klachten om nog contact met mij te hebben.
Ik heb op veel van Tommies klachten kunnen inspelen, en ze is zichtbaar weer een veel gelukkiger katje. Ze eet weer normaal (ik ben zo blij!!) en we hebben een waanzinnig goed contact met elkaar. We lijken wel een verliefd stel, geweldig!
Dat er in ieder dier een wezentje schuilt met zijn eigen denkwereld en gevoelens… Gevoelsmatig vermoedde ik het altijd al. Maar het feit dat je dus met dieren kunt praten, en dat Tommy aangaf mij altijd al te hebben begrepen… Het heeft mijn wereld op zijn kop gezet. Ik kijk anders naar dieren, maar weet nu, dat bijna niemand beseft wat er in al die koppies omgaat. Ik vertel nu bijvoorbeeld vooraf aan Tommy (in plaatjes) wat er bij de dierenarts gaat gebeuren. Het was de eerste keer dat ze niet een keel opzette in de auto, voor het eerst in 16 jaar.
Mieke, ontzettend bedankt voor je hulp, Tommy en ik zijn je dankbaar!
Danielle
gedrag plus reis - plaatsen
Jorike is een paard dat altijd aan het wandelen was. Ze gaf aan jou aan dat ze dat deed omdat ze een energieblokkade had bij haar staartzone. Ik heb geprobeerd die blokkade zelf te behandelen maar heb daar geen enkele ervaring in. Toen ik mijn onervaren handen op haar rug legde, keek ze zo achterom van "Ja, hèhè DAAR zit het! Ze leek het wel prettig te vinden maar of het nou had geholpen wist ik echt niet. Totdat iemand bij mij op stal een paar dagen later opmerkte dat Jorike bijna gestopt was met wandelen! Ik weet niet waardoor het nou komt, want ze doet het in de zomer sowieso wel wat meer dan in de winter, maar dit is toch wel frappant!
Ik heb ook het idee dat we wat beter contact hebben, ik heb nou van jou gehoord wat ze met bepaalde dingen bedoelt, dus dat interpreteert wat makkelijker! Verder probeer ik heel veel "plaatjes te denken" en af en toe is het frappant wat er gebeurt, ook met mijn andere paard!

Een jaar later ...
Al een hele tijd ben ik van plan je weer eens te laten weten hoe het nu met Aafke gaat.
Nou, ontzettend goed dus!! Sinds drie weken is ze helemaal vrij van de symptomen van het Headshaken. Ze heeft ruim een jaar Chinese kruiden gekregen, en we moesten regelmatig het recept bijstellen, maar sinds maart kreeg ze de juiste combinatie. De afgelopen drie weken heb ik bij wijze van proef geen kruiden moeten geven, en ze doet het verbazingwekkend goed! Vanaf nu krijgt ze nog een kleine onderhoudsdosis die haar moet beschermen tegen eventuele gevolgen van mogelijke stress-situaties in de toekomst, maar volgens degene die haar de kruiden voorschreef is kan Aafkes zelfgenezend vermogen het waarschijnlijk verder zelf nu.
Ik wil je ontzettend bedanken nogmaals. Ik ben ervan overtuigd dat de gesprekken die je vorig jaar met Aafke hebt gehad mij het inzicht hebben gegeven in het ontstaan van haar Headshaken en ervoor gezorgd hebben dat ik begreep dat de weg van Chinese Kruiden de enige juiste was om haar te helpen. Bovendien hebben de Bachbloesems er indertijd voor gezorgd dat Aafke uit haar geestelijke "put" raakte!!
Zij en ik zijn zo ontzettend meer naar elkaar toe gegroeid, dat is zoiets moois!!
Nogmaals heel erg bedankt!